زینب علیبیگی اظهار کرد: زالو درمانی یکی از روشهای به کار رفته در طب سنتی است که در مرحله پاکسازی استفاده میشود و درمان اولیه به حساب نمیآید.
وی با اشاره به اینکه موارد استفاده از زالو محدود است و شرایط خاصی را میطلبد، افزود: اقدامات باید پس از مرحله پاکسازی عمومی بدن باشد، در غیر اینصورت موجب ریزش اخلاط و مواد زاید به موضع زالوگذاری شده و ممکن است موجب تشدید بیماری شود.
علیبیگی با بیان اینکه زالودرمانی در موقع عفونت و بیماریهای خاص توصیه نمیشود، گفت: در بیماریهای ضعف سیستم ایمنی یا مصرف داروهای مهارکننده سیستم ایمنی، اختلالات انعقادی و سایر بیماریهای خاص استفاده از زالودرمانی توصیه نمیشود.
وی با اشاره به اینکه هیچ تضمینی در درمان بعضی از بیماریها با زالودرمانی نیست، افزود: درمان قطعی بیماریهایی مانند سرطان، پارکینسون، صرع و . با زالودرمانی ادعایی بیش نیست.
علیبیگی با بیان اینکه افراد ضعیف که تحمل استفاده از حجامت را ندارند، میتوانند از زالودرمانی استفاده کنند، تصریح کرد: جذب خون در زالودرمانی از حجامت بیشتر است و زالو فقط خون فاسد را جذب میکند و در درمان بیماریهای پوستی مزمن، درمان جوش و دملهای صورت کاربرد دارد.
وی با اشاره به اینکه زالودرمانی مانند حجامت در افراد زیر دو سال و بالای ۶۰ سال ممنوع است، گفت: بیماریهایی مانند دیسک، سردرد ناشی از مشکلات گردنی، خار پاشنه، کیست مویی، وزوز گوش، اختلال جریان خون چشم، بیماریهای وریدی مانند واریس، بیماریهای التهابی اعضای داخلی همچنین میتوانند از زالو درمانی استفاده کنند.
دستیار تخصصی طب سنتی با بیان اینکه تعداد جلسات زالو درمانی به نوع بیماری بستگی دارد، افزود: تعداد جلسات یک تا شش الی هفت جلسه و همچنین فاصله جلسات زالوگذاری و تعداد زالوها میتواند با توجه به بیماری عضو و محل آن متفاوت باشد.
وی با اشاره به اینکه زالو درمانی مانند سایر روشهای درمان میتواند عوارض داشته باشد، اظهار کرد: در صورت استفاده نابجا و بدون تجویز متخصص و بدون آگاهی کافی، ممکن است بیمار به ورم، دمل، غش و سستی، خونریزی، تب و زخمهای بدخیم دچار شود.
علیبیگی بهترین زمان استفاده از زالوگذاری مانند حجامت را بعد از نیمه ماه قمری و هفته سوم ماه دانست و گفت: بهترین ساعات انجام زالودرمانی ساعات اولیه صبح در تابستان و در زمستان نزدیک ظهر است.
وی خاطرنشان کرد: مردم در صورت تمایل به اسفاده از روشهای پیشگیری و درمان بیماریها به روش طب سنتی به متخصصین دانشگاهی این رشته و مراکز معتبر بهداشتی، درمانی تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی هستند، مراجعه کنند.
به گفته وی، آموزش صحیح به مردم و بالا بردن سطح آگاهی آنها از درمان طب سنتی و نظارت بر مراکز ارائه خدمات سلامت از طرف مسئولان میتواند تا حدودی از سوء استفادههای مدعیان دروغین سلامت جلوگیری کند.
یک کیست پیلونیدال، یک برآمدگی غیرطبیعی در پوست است که معمولا حاوی مو و پوست می باشد ؛ کیست پیلونیدال تقریبا همیشه در نزدیکی پایین کمر و بالای شکاف باسن قرار دارد.پیلونیدال معمولا زمانی رخ می دهد که مو پوست را سوراخ کرده و سپس در آن فرو می رود اگر یک کیست پیلونیدال عفونی شود، آبسه حاصل شده اغلب بسیار دردناک است.کیست می تواند از طریق یک برش کوچک تخلیه یا با جراحی برداشته شود ؛ کیست های پیلونیدال اغلب در مردان جوان رخ می دهد و این مشکل تمایل به تکرار دارد و افرادی که زیاد می نشینند، مانند راننده کامیون، در معرض خطر ابتلا به کیست پیلونیدال هستند.
کیست مویی یا سینوس پیلونیدال همان سینوسی است که معمولا مو دار است و زیر پوست بین کفل ها کمی بالاتر از مقعد ایجاد میشود. سینوس بصورت عمودی بین کفل ها ایجاد میشود و به ندرت در نواحی دیگر بدن رخ میدهد و مستعد عفونت است. تنها راه درمان کیست مویی خارج کردن کیست به روش جراحی می باشد. به جز روش جراحی هیچ درمان دارویی و یا گیاهی وجود ندارد.
پیلونیدال یعنی ” لانه ی مو”
سینوس یک کانال باریک غیرعادی در بدن شما است. مسیر سینوس معمولا از مرکز عفونت در بافت های عمیق تر به سطح پوست میباشد , بدین معنی که چرک هر از گاهی به پوست منتقل و تخلیه میشود. اما در صورتیکه سوراخهای سطح پوست بسته شوند، ترشحات داخل حفره کیست مویی تجمع پیدا میکنند و منجر به ایجاد آبسه میشوند.
ادامه مطلب
دکتر حمیرضا علیزاده اطاقور اظهار داشت: درمان به موقع کیست پیلونیدال که یک نوع کیست مویی است و در برخی از موارد موجب بدخیمی بافت میشود، ضروری است.
مدیر گروه جراحی دانشکده پزشکی بوشهر در رابطه با این بیماری، گفت: این کیست مویی که پایین دنبالچه بوجود میآید در مراحل اولیه توسط دارو و در مراحل حادتر با انجام عمل جراحی صورت میگیرد.
وی اضافهکرد: درمان این بیماری توسط عمل جراحی موجب از کارافتادگی موقت فرد درمانجو میشود که اگر در مراحل اولیه این بیماری به پزشک مراجعه شود با درمان بهموقع، بدون عمل جراحی بهبودی حاصل میشود زیرا درمان با عمل جراحی طولانی و پرهزینه است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر با اشاره به اینکه بر اساس بررسی انجام شده میزان این بیماری در استان نسبت به دیگر مناطق کشور بسیار بالا به نظر میرسد، افزود: دلیل بروز این بیماری کاملاً مشخص نیست ولی براساس تحقیق متخصصان جنینشناسی و آناتومیک مشخص شده که یکی از دلایل بروز این نوع کیست اختلال خفیفی است که طی تکامل جنینی سلولهای قسمت ساکرال یا همان پایین دنبالچه و بین دو باسن رخ میدهد که البته در بسیاری از افراد این نقص وجود دارد اما دچار این بیماری نمیشوند زیرا وجود تحریکاتی باعث بروز آن می شود.
وی اضافه کرد: به نظر میرسد در ابتلای فرد به این بیماری مواردی مانند نشستن طولانی مدت بر روی صندلی، خوابیدن طولانی بر بستر بیماری، فشار به ناحیه دنبالچه، پر مویی و رعایت نکردن موارد بهداشتی تأثیرگذار است.
متخصص جراح بیمارستان فاطمه زهرا(س) بوشهر با اشاره به اینکه پیشگیری بهتر از درمان است، گفت: رعایت نکاتی مانند داشتن تحرک برای افرادی که مجبور هستند مدت زیادی بر روی صندلی بنشینند، از بین بردن موهای زاید این منطقه و استحمام روزانه از مهمترین اقدامات پیشگیری از بروز این بیماری است.
دکتر حمیدرضا علیزاده اطاقور بیان کرد: فرد با دیدن علایمی مانند سوکی، قرمز و چرکآلود شدن منطقه ساکرال در کوتاهترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کند و از درمانهای خود سر خودداری شود زیرا این بیماری در مراحل ابتدایی توسط دارو قابل درمان است و در صورت پیشرفت، راهی به جز عمل جراحی وجود ندارد.
این متخصص جراح درباره نحوه جراحی کیست پیلونیدال، گفت: این جراحی به روشهای مختلفی صورت میگیرد که معمولترین آنها جراحی به روش کلاسیک است و در این نوع جراحی از طرفین تا رسیدن به چربی باسن و از عمق، تا روی استخوان دنبالچه برداشته میشود.
دکتر حمیدرضا علیزاده اطاقور با اشاره به اینکه زخم پس از عمل جراحی باز میماند، گفت: زخم ایجاد شده برای عمل جراحی کیست پیلونیدال بهصورت ثانویه ترمیم میشود که در این روش زخم به صورت باز باقی میماند و با رشد بافت گرانولیزیشن (رشد بافت سلولی در محل زخم) زخم بازسازی میشود و این پروسه بین 20 روز تا دو ماه به طول میانجامد.
وی گفت: بعد از عمل جراحی در صورتی که فرد موارد پیشگیرانه را رعایت نکند امکان ابتلای مجدد به این نوع کیست مویی زیاد خواهد بود.
کیست پیلونیدال یا سینوس پیلونیدال یک کیسه کوچک پوستی حاوی مو در قسمت پایین کمر است که این بیماری برای اولین بار در جنگ جهانی دوم در بین رانندگان مشاهده شد که به نام بیماری رانندگان جیپ معروف شد.
منبع: کیست مویی در بوشهر
مطالعه نشان می دهد در طول یک سال درمان با داروهای ضدالتهابی یا درمان بیولوژیکی موجب بهبود پلاک های عروق کرونر مشابه با تاثیر استاتین با دوز پایین شد.
بیماری پوستی پسوریازیس موجب ایجاد لکه های فلسی شکل بر روی پوست، بخصوص در نواحی آرنج، زانو، پوست سر، و پشت کمر می شود. این بیماری موجب افزایش ریسک بیماری قلبی شده و بیماران جوان مبتلا به پسوریازیس حاد دو برابر بیشتر با احتمال بروز اولین حمله قلبی در سنین ۴۰ تا ۵۰ سال روبرو هستند.
بعلاوه بیماران مبتلا به پسوریازیس غالبا در کل بدن شان دچار التهاب هستند و در زمان شدت مشکل پوستی شان، با درمان بیولوژیکی ضدالتهابی درمان شده و درمان های موضعی یا فتوتراپی در آنها ناموفق است.
به گفته محققان، «شدت پسوریازیس با بیماری عروق کرونر مرتبط است، و یافته ها نشان می دهد درمان پسوریازیس می تواند برای بیماری قلبی عروق کرونر مفید باشد.»
یافته ها نشان داد بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید که به مدت یک سال تحت درمان بیولوژیکی قرار گرفته بودند ۸ درصد با کاهش حملات قلبی مواجه بودند. درحالیکه در افرادی که تحت درمان بیولوژیکی قرار نگرفته بودند این ریسک تا ۲ درصد افزایش یافته بود.
محققان دریافتند داروهای ضدالتهابی که معمولا برای درمان پسوریازیس شدید استفاده می شوند موجب بهبود پلاک ها در عروق کرونر شده و احتمال حمله قلبی کمتر می شود.
درباره این سایت